Ben Taffijn, Nieuwe noten (16/06/2015)
"Voor 'Signaux' heeft de Belgische componiste en pianiste Heleen van Haegenborgh een wel heel bijzondere instrumentatie bedacht. Naast de piano horen we hier de misthoorns waarmee schepen elkaar waarschuwen. De compositie kreeg als ondertitel dan ook 'stuk voor piano & misthoorns'. Via You Tube kwam van Haegenborgh in contact met Raoul De La Roche Aymon, een Franse verzamelaar van deze hoorns. Ze koos 23 tonen om hiermee een chromatische set met een bereik van twee octaven te creëren.

Met de toevoeging van een klavier werd het mogelijk de hoorns te bespelen. In de praktijk leverde dit overigens nog wel de nodige uitdagingen omdat het geluid van de hoorns zeer luid is. Tijdens een liveconcert in de haven van Gent werden de hoorns dan ook op 200 meter van het publiek geplaatst, terwijl de piano voor het publiek stond! Alleen zo was de goede balans te verkrijgen.

Inhoudelijk maakt Van Haegenborgh in het stuk ook nog gebruik van de compositie 'They That Go Down To The Sea In Ships' van Henri Purcell uit 1685. Het stuk, gebaseerd op Psalm 107, verhaalt van de nietigheid van de mens in vergelijk met de zee. Waarbij de mens herinnert moet worden aan de grootse daden van God. In het eerste en laatste deel van de compositie verwijst Van Haegenborgh rechtstreeks naar deze compositie door de woorden van de psalm in een soort Morse code op piano te verklanken. En dan horen we in 'II' de misthoorns. Het is niet meer dan een ontdekking deze combinatie. Een gebruiksvoorwerp, want dat is zo'n misthoorn natuurlijk in eerste instantie, wordt hier met veel succes getransformeerd in een heus instrument. De diepe, sonore, dreunende klanken van de hoorns geven een bijzondere diepte aan de compositie en versterken de klank van de piano.

Maar nergens is de combinatie zo overweldigend als in 'V' waar donkere klankgolven uit de piano, waarbij Van Haegenborgh duidelijk de binnenkant bewerkt, worden vergezeld door de plotselinge klanken van de diverse hoorns. Als stemmen uit de duisternis. De rillingen lopen je over de rug!"

Guy Peeters, Cobra.be (03/10/2014)
"Met 'Signaux + Regina' schrijft de Gentse pianiste/componiste Heleen Van Haegenborgh Belgische muziekgeschiedenis. Of hoorde u al eerder een zesdelige dialoog ('Signaux I-VI') tussen piano en misthoorns?
Van Haegenborgh stelde het merkwaardige project vorig jaar al voor in de Gentse haven, en zo'n locatie was dan ook nodig, want de misthoorns, die geleend werden bij een Franse verzamelaar, produceren een onwaarschijnlijk kabaal tot 120dB (gelukkig stonden ze zo'n 200 meter van de piano opgesteld). Het moet dan ook een heksentoer geweest zijn om deze opnames voor elkaar te krijgen. Het resultaat ervan is alleszins een unieke luisterervaring die een paar van Van Haegenborghs liefdes – o.a. minimalisme, Purcell en moderne avant-garde – verenigt.
Soms voel je een verwantschap met de Sloveense Kaja Draksler, maar in het denderende lage register spoken ook namen als John Tilbury en Keith Tippett door je hoofd. En de misthoorns, die galmen weemoedig, eenzaam en harmonieus door en rond haar secure spel, doen hier en daar denken aan trompet, trombone of euphonium, en zijn uitgelezen voer voor de verbeelding. Net als het tweede luik 'Regina', een weergaloos voorbeeld van haar meesterschap op een 'geprepareerde' piano."