Doug Simpson, audaud.com (19/01/2016) ****
"An overlooked gem of free improvisation with subtle overtones.

What is free jazz or free jazz improvisation? Is it jarring, chaotic noise with cymbals flying, horns shrieking, strings or keys clashing? The important constituent of free jazz isn't necessarily the instrumental commotion. It's the emotional impact. That means free improvisation can be about surplus of sound (if the conceptual strain is geared toward anger or some other visceral reaction), but it can also be the absence of frenzied sound (if the attentive nature permeating the music is happiness, affection or some other sensitive sensation). That manner of expressive balance infuses the 45-minute album, Drop your plans by Belgian group Bambi Pang Pang, with guest drummer Andrew Cyrille. Drop your plans [the band refers to the CD title with a single capitalized letter] is the result of a studio session with Cyrille, the seasoned percussionist, and three relative new-comers: pianist Seppe Gebruers; saxophonist Viktor Perdieus; and bassist Laurens Smet. Cyrille's career is lengthy and varied. He's played with Coleman Hawkins and John Coltrane, worked with vibraphonist Walt Dickerson, and spent a decade with free jazz pianist Cecil Taylor. Recently, Cyrille has co-led Trio 3, with Oliver Lake and Reggie Workman. Gebruers, Perdieus and Smet are part of the improvisational collective Ifa y Xango. Bambi Pang Pang appears to be a spin-off of that ensemble.

Unlike some free jazz documents, Drop your plans consists of shorter works (11 tracks, the briefest just over one minute long; the longest under eight minutes). As mentioned, the musical vernacular is usually picturesque and gentle, although there are moments of decisive tension. The album is bookended by the same tune, "Isme," done two different ways. The longer, initial 3:46 version has an ambiguous contour sculpted by Cyrille's sympathetic percussion (shuffling cymbals and softly positioned sticks), Gebruers's single piano notes, and Smet's lithe bass, where he barely emphasizes a beat. The succinct, 1:59 reiteration of "Isme," which concludes the record, displaces the tune's temperament via asymmetrical piano notes, providing a slightly unstable equilibrium. The material between the two adaptations of "Isme" is what makes this overlooked album, issued in August, 2015, worth discovering.

Each musician is listed as a composer (two by Perdieus; four by Gebruers; two by Cyrille; one by Smet; and two pieces credited to everyone). Gebruers' numbers have an experiential essence. The hectic "Fuks" (named after a character from a novel by Polish author Witold Gombrowicz) is held together by a shifting bass line and features rattling rhythmic elements by Cyrille and Gebruers, as well as unobtrusive sax which supplies a sense of jazz conventions. Gebruers' other three cuts have a subtler slant. "Frases" has a defined delicacy. It's not leisurely, rather it moves with unhurried development, where each note seems to take shape like smoke stirring in a casual wind draft. "Sum" (a piano/drums duet) also has a thoughtful structure, marked by Cyrille's martial drum sticks (he creates a broken military cadence) and Gebruers' keys. Gebruers' "Border/Grens" is somewhat similar to what Keith Jarrett did with his European quartet, with a loose characteristic and curving interaction between the foursome. The Jarrett comparison is also apt due to Gebruers' inarticulate vocalizing, akin to what Jarrett often does during live performances.

The most extended piece, at 7:48, is Cyrille's rhythmically animated and liberating "Dr. Licks," which Cyrille fans may recognize, because it first surfaced on a Cyrille and Anthony Braxton project, 2014's Duo Palindrome 2002, Vol. 2. Here, the quartet covers much ground, from clacking percussion to forthright sax, as well as forceful bass and resounding, vehement piano effects. At the start, Perdieus plays poetically, but as the tune's tumult rises, he stretches into heated tonalities and finally to tenseness. Cyrille's other accomplishment is the six-minute solo statement, "Bottle of Drums." Distinct from most drum/percussion solo recordings, this does not flaunt weighty rhythms or beats, but instead showcases Cyrille's rhythmic skills with finely-detailed percussion components, from toms to snare to bass drum. He favors single hits of his sticks, allowing them to linger and echo. If someone desires a discharge of drumming, this isn't it. But if somebody wants to experience superbly nuanced percussion, this is worth studying. Smet's only contribution is the lovely, discrete title track. It is a triumph of intricacy and restraint, achieved through abiding, prolonged notes and a nearly palpable tranquility heightened by Perdieus's lissome sax. The CD's recording, mixing and mastering are wonderful. The articulation of the foursome's fluidity is paramount throughout Drop your plans, and the way the musicianship is presented is as noticeable as the music. The closely-mic'ed method provides suppleness and grace, every note and every instrument placed precisely and in sync with the overall album aesthetic."

Ken Waxman, The New York City Jazz Record (issue january 2016 p.36)
" Maturity can be defined in diverse ways. Master American drummer Andrew Cyrille, 76, improvises with an economy of motion, reflecting more than a half- century of accomplishment with everyone from Coleman Hawkins and John Coltrane to Cecil Taylor and Sun Ra. Despite their bafflingly juvenile name, the three musicians who make up Belgian band Bambi Pang Pang (all several decades Cyrille's junior) are mature as well. Drop Your Plans, their second album and debut collaboration with Cyrille (after a concert at the Jazz Middelheim festival), stands out because the sound is developed to treat the tunes with slowly evolving understatement.
The paramount instance of this is "Dr. Licks", composed by Cyrille. As the drummer defines the accompaniment with off-center plastic water bottle-like clunks, tenor saxophonist Viktor Perdieus sketches the theme with a variety of craggy spits and slurs. Pianist Seppe Gebruers' bottom-triggered notes, which steady the slowly-evolving melody with pedal-pushed percussiveness, resound with a density that suggests they emanate from the giant keyboard Tom Hanks dances on in Big rather than the standard instrument. That tune impresses with its easygoing gait surrounding a rugged inner strength. This reasoning insinuates itself into most of the CD's 11 pieces. The title track, for example, floats like a boat on calm water, with the languorous performance so transparent, every motion from Laurens Smet's bass strings shines with precision. Gebruers' processional outpouring on his own "Frases" dawdles at a languid pace yet the piece never slips off beat or out of tune. Yet Bambi Pang Pang demonstrate that their philosophy doesn't result from instrumental feebleness. "Fuks" and "Border/Grens" are hard-blowing efforts highlighting saxophone triple-tonguing and fanning piano cascades. Perdieus and Gebruers, ferociously intersecting with each other's propulsion, prove that the group can swing with the power of the Jazz Messengers if needed. Probably the most convincing testimony to the group's notable vigor—and collective maturity—is that it never seems that Cyrille is anything more than a wholly integrated member of a fully- functioning working band."

Bartel Debbaut, Jazzenzo Jazzmagazine (20/11/2015)
"Menselijke gevoelens opgewekt door muziek kennen geen grenzen. Ik hoop dat je muzikale gevoelens mag ervaren die we je aanbieden met een open geest en hart", aldus slagwerker Andrew Cyrille.

In het kader van een coachingsproject verschenen in 2013 pianist Seppe Gebruers, contrabassist Laurens Smet en sopraansaxofonist Viktor Perdieus op het Antwerpse festival Jazz Middelheim in het gezelschap van Andrew Cyrille, de Amerikaans freejazz drummer die al meer dan een halve eeuw actief is en speelde met onder andere Coleman Hawkins, John Coltrane en Cecil Taylor.

Niet slecht voor deze drie Belgische musici, sinds 2011 verenigd onder de naam Bambi Pang Pang, een spin-off van het improvisatieseptet Ifa Y Xango. De samenwerking verliep vlot en had iets magisch, wat uiteindelijk leidde tot het album 'Drop Your Plans'. Op dit album vormt de verkenning van emoties het hoofdingrediënt en komt de persoonlijkheid van iedere muzikant duidelijk tot zijn recht.

Andrew Cyrille begrijpt de emotionele kant van de percussie als geen ander. Naast energieke explosies van geluid, fluisteren zijn cymbalen ook zachtjes en brengt hij rust en kalmte via een stille beat, zoals in 'Bottle of Drums'. Seppe Gebruers bespeelt heel gretig de piano, soms dartel maar ook weer fragiel. Zo lenig en hartbrekend als Laurens Smet de contrabas bespeelt, zo delicaat is het timbre en het gevoel voor lyriek van saxofonist Viktor Perdieus. Zachtzinnig en nergens opdringend. Ook verrassend vurig in 'Dr. Licks'en 'Ready Set'.

De geschiedenis van deze artiesten inachtnemend, zou je verwachten dat er hals over kop wordt geïmproviseerd. Dit is echter niet het geval. De muziek klinkt veel meer bedwingend dan men zou verwachten. Spontaan worden vrije ballades in een zachte magie van geluid melodieus en emotioneel naar voren gebracht, verrassend toegankelijk in elf composities. Muzikaal klinkt 'Drop Your Plans' ietwat verontrustend, maar ook verkwikkend en af en toe zelfs verleidelijk.

Op 'Drop Your Plans' klopt een verkennend hart, dat lyriek met improvisatie verzoent, het intuïtieve met de ratio, het breekbare met intensiteit, en donkerte met klaarte. 'Drop Your Plans' kondigt een paradox aan tussen stilte en explosie van massief geluid. Een album waarover je lang je gedachten kunt laten gaan."

Tim Owen, Dalston Sound (09/11/2015)
"This is work of acute, sinuous sensitivity.

A supremely musical drummer, Andrew Cyrille once played with Coleman Hawkins and John Coltrane. He later maintained close and longstanding relationships with post-bop vibist Walt Dickerson and free jazz pioneer Cecil Taylor – the former for two decades from the early sixties, the latter from the mid sixties to the mid seventies. He has since co-lead Trio 3, with Oliver Lake and Reggie Workman, while recording only selectively. Sessions in 2010 and 2012 yielded Song for a New Decade (TUM), a double CD of duos and trios with American bassist William Parker and a young Finnish saxophonist, Mikko Innanen. Now Drop Your Plans evidences further engagement with European new music. In 2013 Cyrille played a set at Jazz Middleheim festival with the curiously named Bambi Pang Pang, and they recorded Drop Your Plans soon after.

Bambi Pang Pang is a trio offshoot of Belgian improv collective Ifa y Xango, whose albums Abraham (2012) and twice left handed \\ shavings (2013) blend free improvisation with more trance-y and groove-oriented music. On Drop Your Plans, with Cyrille unlocking time, the trio prove to be exceptionally adept at the fine balance of fragility and intensity, crisp articulation and expressivity that characterises the best of modern jazz.

All four players contribute compositions, but four of the eleven pieces here are by pianist Seppe Gebruers, who is described in press notes as "the joker. A guy with a frail physique that belies his turbulent energy". Viktor Perdieus (sax) and Laurens Smet (bass) contribute one number apiece, and there's a fresh take on Cyrille's "Dr. Licks". Cyrille also improvises a solo piece, and two brief collective improvisations round out the set.

While the album opener, Perdieus' "Isme" has a languid, smoky, after hours supperclub vibe, Gebruers' "Fuks" is mettlesome and rhythmically insistent. Named after a character in Cosmos (1965), a novel by Witold Gombrowicz, it's taken as a framework for the quartet to explore the book's themes of fragmentation and abstraction in sound. Two more pieces by Gebruers follow: the limpid and darkly introspective "Frases", and "Sum", an austere duet for piano and drums.

On the first improvised piece, "Threescore and Fourteen", the quartet square up against each another while maintaining distance. It's only 72 seconds long, an exercise in concision and differentiation. "Dr. Licks" couldn't be more different. A piece that originally appeared on Anthony Braxton/Andrew Cyrille Duo Palindrome 2002, it's a gutsy, bouncy number with a muscular bass pulse, splashily rolling drums and emphatic pianism. Perdieus starts out lyrical, then ranges from impassioned to tonally anguished. It's a good workout for all concerned.

The following "Bottle of Drums" has Cyrille solo, playfully meshing exploratory rim taps and sticks clicks with only sporadic bass drum punctuation, a matrix that subsequent snare and tom rolls develop into a platform for a spartan, rigorous series of martial detonations. Gebruers' "Border/Grens" is a Jarrett-esque piano trio number with off-mic mutterings that avoids pastiche by dint of real sensitivity. The pianist then plays preparations and quicksilver keys on the second improvised piece, the turbulent "Ready Set". Both of these pieces are wrapped up in under three minutes; indeed it's an altogether lean and flab-free session.

That just leaves the title piece, Smet's "Drop Your Plans", which achieves and sustains a ravishing stillness behind a Perdieus soliloquy, and a brief recap of "Isme" which subverts the mood of the first piece with off-kilter pianism, and wraps unexpectedly short.

While the quartet essay nothing particularly radical on this album, it proves to be disconcerting, invigorating and beguiling by turns. Cyrille and the Bambi's get the balance of sinuosity and seduction just right."

Jakob Baekgaard, All About Jazz **** (08/10/2015)
"In many aspects of life, bringing someone in from outside can provide a new perspective on things. This is also true in music where a guest musician can transform or enrich the established language of a closed unit. In the case of Belgian group Bambi Pang Pang, the inclusion of free jazz drummer Andrew Cyrille opens a vista where the exploration of emotions becomes the key ingredient in experiments with form. Drop your plans is the name of the album and it encourages contemplation.

Free jazz is often associated with a certain form of catharsis where tension is built and released through a massive wall of sound. However, free jazz is as much about silence as it is about the excess of sound and no one incarnates this paradox more beautifully than Andrew Cyrille. He is perhaps the ballad-player par excellence, with a unique understanding of every emotional shade of his instrument. His rhythms can be percussive explosions of energy, but also silent whispers from cymbals. His language, at its most beautiful and soft-spoken, comes to the fore on "Bottle of Drums" where the rustling of sticks and the silent beat on the drums make calm music.

Together with pianist Seppe Gebruers, saxophonist Viktor Perdieus and bassist Laurens Smet, Cyrille creates what you might call free ballads. Gentle wonders of sound, as in the title track where Gebruers' hands barely touch the keys and Smit accentuates the beat slowly. It is a composition so delicate it feels like a piece of china on the edge of a table. Perdieus blows his horn with delicate timbre and a lyrical sense of phrasing and it is mostly on the rhythmically vibrant "Dr. Licks" and the intense "Ready Set" that he lets completely go and plays full of fire.

The members of the group show how much a free jazz approach can bring to the art of the ballad. The music is cliché-free, melodic and emotional and can be enjoyed with both head and heart."

Jan Granlie, Salt Peanuts  Denmark (01/10/2015)
"Den amerikanske trommeslageren Andrew Cyrille, har de senere årene vært rundt nesten hele verden for å spille inn plater med relativt unge jazzmusikere. Han har gjort plater i Finland med Mikko Innanen og i Danmark. Nå har han tatt turen til Flandern i Belgia for å kaste glans over trioen Bambi Pang Pangs nye album «Drop Your Plans».

Og det er for så vidt helt ok å droppe planene for kvelden, hvis en trommekapasitet som Cyrille er i byen. Da er det bare å møte opp renvasket og klar til dyst.

Her får vi 11 låter hvor komponisten er litt uklar. Ved låta står det noe, mens et annet sted står det at noe er gjort av Cyrille og resten av trioen…

Men det er ikke så farlig. Trioen Bambi Pang Pang består av pianisten Seppe Gebruers, saksofonisten Viktor Perdieus og bassisten Laurens Smet, og så har de fått mked legenden Andrew Cyrille på trommer.

Musikken er fri som fuglen, og ligger hovedsakelig i et meditativt og stille landskap, og et godt stykke fra det man kan forvente av et band med navnet Bambi Pang Pang. Hovedsolist er saksofonist Perdieus og han har en relativt lys tone i saksofonene. Pianist Gebruers holder all musikken nede på et tenksomt leie, med unntak av femtesporet «Threescore and Fourteen» og sjettelåta «Dr. Licks», hvor de løfter stemningen noe. Og bassist Smet, er der og leverer det han skal for at dette ikke skal stoppe helt opp. Og sammen med disse bidrar Cyrille med passelig doser fritt trommespill.

Men hele veien er det en intensitet i det lavmeldte spillet som fasinerer. Og av og til kan det faktisk være p sin plass med meditativ musikk som dette."

Mischa Andriessen, Trouw **** (18/09/2015)
"Op het Jazz Middelheim-festival wordt jaarlijks een groep jonge Belgische talenten gekoppeld aan een ervaren musicus. Veelal blijft die ontmoeting beperkt tot een waardevolle les. Maar de drie jeugdige Vlamingen die met de Amerikaanse drummer Andrew Cyrille mochten spelen, blijven samenwerken. Dat is heel verstandig, want Cyrille is een van de opmerkelijkste jazzdrummers: iemand die weet dat vrijheid en vorm elkaars vijanden niet zijn. Hij koppelt ruimtelijkheid altijd aan richting. 'Drop Your Plans' laat horen dat de musici elkaar ondanks het leeftijdsverschil begrijpen. Pianist Seppe Gebruers blinkt uit in weloverwogen spel, vol spanning en emotie. Saxofonist Viktor Perdieus heeft een prachtig hese toon, die zijn zoekende en effectief sobere speelstijl ondersteunt. Deze groep barst van het lef, en dan niet op een bravoure- achtige manier. Juist het tegenovergestelde. De muziek is soms zo verstild dat behalve Cyrille ook Morton Feldman een mentor lijkt te zijn geweest."

Johan Scherwin, Lira Musikmagasin  Sweden
"Tre belgare och en amerikan. Jazzfestivalen Jazz Middelheim Festival förde häromåret samman medlemmar ur det belgiska improvisationskollektivet Ifa y Xango med den amerikanske frijazztrumslagarlegenden Andrew Cyrille. Tycke uppstod, gav mersmak och har åtminstone lett vidare till plattan här, Drop your plans. Här spelar de fyra musikerna varandras låtar som alla är förvånansvärt stilla och inkännande. I stället för att formera sig till en (förväntat?) kollektiv mobb satsar de på alltmer förfinade samtal. Saxen, basen och pianot rör sig fram utan att trampa ned varandra och trummorna mer kommenterar än accentuerar rytm och tempo. Det är musik som kräver att man som lyssnare stänger ned sitt inre pladder för att kunna hänga med i de små nyanserna. Men där sker stora saker."

Georges Tonla Briquet, RifRaf
"Borsteltjes, eenzame pianonoten en een zwoele sax leiden het verhaal in. Al heel snel belanden we in een heus Jazz noir-décor met een eerste achtervolgingsscène. Vervolgens worden de persoonlijkheden van de hoofdprotagonisten detail per detail uitgediept en vrijgegeven. Om maar duidelijk te maken dat pianist Seppe Gebruers, saxophonist Viktor Perdieus en bassist Laurens Smet, alle drie ook actief bij Ifa y Xango, weten hoe ze een psychologische thriller in elkaar moeten steken. Ze kregen weliswaar de kostbare hulp van de levende freejazz-legende Andrew Cyrille (John Coltrane, Cecil Taylor) die niet alleen plaatsnam achter het drumstel maar tevens een aantal composities levered. De heren wagen zich samen aan een origineel werkstuk van conceptuele improvisatie steeds verbonden met een krachtige beeldtaal. Ook ideale soundtrack om door nachtelijke straten te cruisen."

Karel Van Keymeulen, de Standaard, 10 beste albums van de maand
"In 2013 werkten saxofonist Viktor Perdieus, pianist Seppe Gebruers en bassist Laurens Smet in een educatief project op Jazz Middelheim samen met de Amerikaanse avant-gardedrummer Andrew Cyrille. Op hun album Drop your plans rijgen de stukken zich als miniaturen aan elkaar. Het dromerige 'Isme' krijgt zacht geritsel van de brushes mee, in 'Fuks' bouwen ze mooi de spanning op, aangedreven door een herhaalde baslijn. 'Dr. Licks', een nummer van Cyrille, begint met een speels ritme en groeit uit tot een opwindend stuk met een geprikkelde saxofoon. Het titelnummer klinkt raadselachtig. De sfeer is meestal rustig, bijna meditatief, al zoeken ze soms scherpere randen op en lijkt de muziek elk moment te kunnen ontploffen. Door hun sobere aanpak klinkt dit verfrissend."

Danny De Bock, Jassepoes
"Als je aan Seppe Gebruers denkt, aan Ifa Y Xango of aan Andrew Cyrille, dan verwacht je bij Bambi Pang Pang ism de legendarische freejazzdrummer misschien eerder taaie muziek. Ook zulke nummertjes vind je op deze cd, maar vooral hoor je hier een zoeken naar de essentie. Een kernachtige aanpak en een drang naar eenvoud springen in het oor, zoals ook op Jazz Middelheim 2013, toen Bambi Pang Pang het coachingproject van het jaar was. Uit die samenwerking is deze cd voortgekomen, waarop geen enkel echt lange compositie voorkomt.

Het album begint bijzonder lieflijk en teder met 'Isme' van Viktor Perdieus. Dit komt bij een eerste beluistering zo mooi en helder over dat het weet te verrassen. Na het verrassingseffect blijkt het ook nog van een onvergetelijke schoonheid - het nestelt zich opvallend gemakkelijk in het geheugen. Zachte en rustige nummers volgen er verder nog, ze zijn zelfs in de meerderheid en telkens bespelen ze weer andere gevoeligheden. 'Frases' bijvoorbeeld lijkt eerder op droefenis te leunen, 'Sum' zet behoedzame stappen en 'Border/Grens' sluit bijna aan bij bespiegelingen van een Keith Jarret, maar dan in een notendop.

Die rustige nummers kom je dus tegen in een parcours dat hier en daar toch ook wel kronkelt. Zo klinkt 'Fuks' als tweede nummer hobbelig door de ongelijke stappen van een soort van walking bass. 'Threescore and Fourteen' is een korte improvisatie-gril die afklokt op minder dan 1'13". Hierop volgt een heerlijk hoogtepunt met 'Dr. Licks' dat fel uitpakt en uitnodigt tot een wilde dans die enigszins freaky mag zijn en toch beheerst blijft. Waarna alles weer vertraagt, ditmaal met een solo nummer van de drummer. Zijn 'Bottle of Drums' laat zoveel ruimte dat het uitnodigt om zelf in te vullen wat er niet is, wat jij er bij wilt horen.

Deze cd is het bewijs dat het coachingproject op Jazz Middelheim een souvenir in de vorm van een album waard was. Als deze cd verbaast, dan is het door de focus van de muzikanten en de meestal rustige, zeer fijnzinnige, creatieve samenwerking. De samenhang lijkt helemaal op het eind uit elkaar te rafelen in een herneming van 'Isme' - alsof dit uniek verband eenmalig moet blijven en daarom loslaat."

Herman Ter Loo, Jazzflits 244 p. 6 (05/09/2015)
"In zekere zin hebben we dit debuutalbum van Bambi Pang Pang te danken aan Jazz Middelheim. Op de editie van 2013 kreeg een drietal jonge Belgische muzikanten van Ifa y Chango (saxofonist Viktor Perdieus, pianist Seppe Gebruers en bassist Laurens Smet) de gelegenheid aan te treden in het gezelschap van drumveteraan Andrew Cyrille. Het klikte meteen tussen de Belgen en de Amerikaan en met 'Drop Your Plans' ligt er nu een cd van het kwartet dat zich nu de wat melige naam Bambi Pang Pang heeft aangemeten.
De humor van de naam vertaalt zich overigens niet terug in de muziek, want die is weliswaar speels, maar ook elegant, subtiel en weloverwogen. 'Isme', de compositie van Perdieus waarmee de plaat opent en sluit, is een melancholiek, haast balladachtig stuk. Het eindigt even plotseling als het begonnen is, als een intense, toevallige ontmoeting tussen twee eenmalige geliefden. Tussen dit tweemaal gespeelde werkje bevindt zich een repertoire dat zich zelden opdringt maar zich behoedzaam ontvouwt, eerder in pasteltinten dan in grote olieverfstreken. Cyrille is daarbij de ideale slagwerker, die in 'Bottle of drums' ook nog solo van zich laat horen. De 75-jarige meesterdrummer heeft een indrukwekkend CV (van Cecil Taylor tot David S Ware), maar klopt zich niet op de borst. Hij is de gelijkwaardige vierde stem in een groep die zich nadrukkelijk als collectief presenteert."

Claude Loxhay, Jazzhalo (25/08/2015)
"Une de ces rencontres inattendues initiée par le Middelheim en 2013. Trois musiciens du plat pays, membres du groupe Ifa y Xango rencontrent une des figures légendaires de la batterie aux Etats-Unis: Andrew Cyrille, le batteur de Cecil Taylor, de 1964 à 75 (le fameux album "Conquistador" de 1966 avec Jimmy Lyons au saxophone), du big band de Richard Muhal Abrams. Un des musiciens qui a considéré la batterie comme instrument soliste à part entière, d'où ses albums en solo ("What about?") ou en trio avec Rachied Ali (le dernier batteur de Coltrane) et Milford Graves (le batteur d'Albert Ayler et Don Pullen). Quelqu'un qui a déjà rencontré des Européens comme le saxophoniste Peter Brotzmann.
Les trois compères belges ne manquent pas non plus de référence. Diplômé du Conservatoire d'Anvers, le pianiste Seppe Gebruers fait non seulement partie de Ifa y Xango mais a aussi enregistré en solo et en duo avec son ancien professeur Erik Vermeulen ("Antiduo" chroniqué sur jazz'halo). Viktor Perdieus, saxophoniste formé aussi au Conservatoire d'Anvers, avec comme professeurs Ben Sluijs et Kurt Van Herck, et qui a suivi, par la suite, un parcours Erasmus à Göteborg, fait partie d'Ifa y Xango comme du Christian Klinkenberg Orchestra. Quant au contrebassiste Laurent Smet, il a, à son actif, une participation au quintet de Teun Verbruggen, avec Jean-Paul Estiévenart, Steven Delannoye et Bram De Looze ainsi qu'à Keenroh XL, en compagnie de Jan Daelman (fl), Thijs Troch (p) et Bart Maris (tp).
Si l'on excepte un solo de batterie (Bottle of drums tout en finesse), un duo piano-batterie (Sum), les neuf autres plages, des compositions de Gebruers, Smet, Perdieus ou Cyrille (Dr Licks que le batteur a notamment joué avec Anthony Braxton), sont jouées en quartet. Pas d'envolées free déchaînées comme on pourrait le supposer, mais souvent une musique apaisée, proche d'une certaine musique contemporaine pour ce qui est du piano, avec Viktor Perdieus au ténor (Isme, Frases, Drop your plans). Quelques autres compositions voient leur rythme s'enflammer avec Perdieus au soprano (Fuks, Ready set avec des effets de piano préparé) ou au ténor (Threescore and Fourteen, Dr Licks avec cowbells)."