eNR003: Backo by BackBack
Kwadratuur, Jan-Jakob Delanoye (23/03/2010)
"Het Belgische jazz-trio Backback is met 'Backo' niet aan haar proefstuk toe. " (...) " Backback maakt jazz met een stevige rock-inslag, die wel eens aan de Italiaanse groep Zu wordt gelinkt. Nochtans is 'Backo' stevig geënt in de jazz-traditie: de loeiharde improvisaties, het intelligente begeleidingswerk van Giovanni Barcella en de herkenbare thema's hebben relatief weinig van doen met de rock-muziek van vroeger of nu. 'Backo' is daarentegen juist een lofzang aan het adres van de improvisatie en de onuitputtelijke inspiratie die de muzikanten elkaar geven. Het verschroeiende openingsnummer 'Trouble' heeft een funky thema met een diepe swing. Saxofonist Marc de Maeseneer bouwt een lange solo op, heel secuur en vol ingehouden kracht. 'Sonny' is een stevig uitgesponnen escapade voor gitaar, waar de vonken vanaf vliegen. In 'Matanzas', een mysterieuze compositie, neemt Giovanni Barcella ruim de tijd om een verhaal te vertellen in het Italiaans. Hoewel de tekst onbegrijpelijk is, spreekt de track toch tot de verbeelding. Daar heeft de zinderende begeleiding van Filip Wauters wellicht veel mee te maken. 'Backo' heeft dan weer een heerlijk swingende melodie waarbij de luisteraar spontaan gaat heupwiegen, hetgeen gast-pianist Niels Verheest nog eens extra in de verf zet. Desondanks behoudt het nummer iets tragisch. In de openingszinnen van 'Easy' verklankt de sax van Marc de Maeseneer een soort scheurende pijn, die ook in het thema verankerd zit. Nochtans heeft ook dit nummer een dansbaar karakter waarbij de luisteraar onmogelijk kan stil zitten. De Maeseneer laat een zenuwslopende solo horen die hij met volle intensiteit uit zichzelf sleurt; prachtig gewoon. 'Blues, two' breekt met het wilde karakter van 'Easy', een titel die duidelijk ironisch bedoeld was. 'Joris, la campagna' is alweer experimenteler qua opzet, maar dankzij de stevige rock-ritmes van Giovanni Barcella en het transparante thema nog steeds erg bevattelijk. In 'Reserva', meteen ook het laatste nummer, gooien Wauters en de Maeseneer nog een laatste keer hun emoties op tafel. Het resultaat is een snedige track, helaas met een nogal abrupt einde. Backback maakt een soort jazz dat in het Belgische jazz-landschap te vaak afwezig blijft. Zonder enige pretentie stellen Wauters, de Maeseneer en Barcella een meeslepend, spannend album samen dat bruist en borrelt als een verleidelijk warmwaterbad. Wie zich op sleeptouw laat nemen en kopje onder gaat in de stevige jazz van Backback, komt er gegarandeerd met een fris hoofd terug uit. Gespierde, verstaanbare muziek, ook voor rock-fanatici!""

eNR001: Monday Night Sessions at El Negocito by Barcella/Van Herzeele
Stef, Freejazzblog.org, ***1/2, (28/07/2010)
"The cover contains no information, not even the names of the artists on the side, the sixteen page booklet has no words, only pictures. The label is totally obscure. Welcome to free jazz land. The band is Giovanni Barcella on drums and Jeroen Van Herzeele on sax.

The music is free as the wind. Raw, unrelenting, full of energy and intensity. It could go in any direction. And it does : from the wild opening track to the more sensitive gospel-like and Ayleresque second piece, which of course does not stay in sweet-and-nice-territory, but gradually develops into intense playing, with screaming sax and mayhem drumming.

The recipe is known of course, and you get what you can expect. Sure, it is not the most memorable free jazz sax-drums duo, but it sounds so real, so true, so direct, as if you were there, with two guys playing their heart out, laying bare their souls. And that is absolutely fantastic, even if the format is known.

I enjoyed every second of it, and so did the ten people in the audience."

eNR001: Monday Night Sessions at El Negocito by Barcella/Van Herzeele
Bart Cornand, Knack, p.58, *** (17/02/2010)
"(...) in één lange ruk van 47 minuten fluisteren, schuifelen, krabben en schreeuwen de twee de voegen uit de muren, zonder daarbij - en daar durfde het vroeger al eens fout te lopen - de zin voor dosering en spanningsbogen te verliezen."

eNR002: Moker
Bart Cornand, Knack, p.58, ***1/2 (17/02/2010)
"Dé uitschieter tussen deze eerste releases is zonder twijfel de nieuwe van Moker. De ploeg van gitarist Mathias Van De Wiele is sinds het debuut Naptime (2002) uitgegroeid tot een van de interessantste bands van het land. De uitbreiding met klarinettist Jordi Grognard is bovendien een meesterzet."

eNR003: Backo by BackBack
Bart Cornand, Knack, p.58 , *** (17/02/2010)
"Voorman en gitarist Filip Wauters smeult en schroeit als vanouds - geen speed sweeping , dat mag duidelijk zijn, maar hoekige lijnen en wijds-wringende akkoorden die het midden houden tussen Mark Ribot en David Hidalgo."

eNR002: Moker
Karel van Keymeulen, De Standaard, p.47 (11/01/2010)
"It might storm later' is een wat bevreemdend stuk met een prachtige klarinet van de nieuwkomer Jordi Grognard, die ook op tenorsaxofoon een mooie toon heeft. De gitarist Mathias Van De Wiele schreef, op twee collectieve nummers na, alle stukken. Soms zijn die maf, soms sfeervol en bijna filmisch. 'Como' is een bloedmooie compositie met een traag tempo en bluesy, lichtjes zuiders gekleurde gitaarklanken. 'Cir-cul-air' met zijn repetitieve structuur, heeft een hypnotiserend effect en bevat een prachtige gedempte trompet van Bart Maris, die nog enkele prachtige solo's blaast."

eNR002: Moker
Didier Wijnants, De Morgen, p.28, *** (04/01/2010)
"Een stoere werkmanshand met stevige hamer siert de cover van de nieuwe Moker, maar de muziek komt niet echt als een mokerslag aan, eerder als een prettige maar soms ook futiele oefening in grootstadsfolk." (...) "het sterkste handelsmerk van deze groep: ongedwongen musiceervreugde."